Ο καλλίτερος ή ο λιγότερο κακός;

Οι εκλογές έγιναν κι από σήμερα έχουμε νέα κυβέρνηση. Υποτίθεται
ότι βγάλαμε τον καλλίτερο.
Τον ζυγίσαμε, τον μετρήσαμε και του δώσαμε το κουστούμι του πρωθυπουργού.
Δεν αμφιβάλλαμε ότι θα το φόραγε πρόθυμα.
Για άλλο αμφιβάλουμε! Θα το κρατήσει καθαρό ή θα το λεκιάσει στα συμπόσια των....κουμπάρων και των νταβατζήδων;
Αν είναι ο καλλίτερος - πάντα σύμφωνα με τη γνώμη των πολιτών, και φυσικά προς το συμφέρον τους - θα μείνει καθαρός!
Είναι, όμως;
Εκ των πραγμάτων αποκλείεται! Πρώτον το απέδειξε τα τριάμισι χρόνια που μας κυβέρνησε.
Δεύτερον , είναι δεξιός και ως γνωστόν δεν κόπτεται για τα συμφέροντα του λαού. Η οποιαδήποτε εξουσία είναι από τη φύση της δεξιά. Ακόμα κι αν γεννήθηκε από αριστερή μάνα, από τη στιγμή που θα παραλάβει το σκήπτρο της ...δεξιοφέρνει.
Φανταστείτε, τώρα, τι γίνεται , όταν είναι βγαλμένη από τα σπλάχνα της συντήρησης, της πλουτοκρατίας και της...κουμπαριάς!
Ο καλλίτερος , λοιπόν, δεν είναι! Αυτό είναι αυτονόητο!
Είναι, μήπως, ο λιγότερο κακός;
Ούτε κι έτσι μπορεί να είναι! Ηγέτης που τάσσεται με τα συμφέροντα του πλούτου, συγκρινόμενος με ένα σοσιαλιστή, που έστω και στο ελάχιστο εργάζεται για τα συμφέροντα του λαού, δεν μπορεί να είναι λιγότερο κακός αλλά περισσότερο "καπάτσος".
Ο νικητής, λοιπόν, αν είναι περισσότερο ικανός -ούτε κι αυτό είναι βέβαιο - η ικανότητές του δεν είναι για δικό μας όφελος.
Ο ηττημένος που νοιάζονταν για μας και όλο και κάτι θα μπορούσαμε να ωφεληθούμε - γιατί είπαμε η εξουσία είναι από τη φύση της δεξιά - κρίθηκε ως "λίγος" ενώ θα μπορούσε να είναι ο λιγότερο κακός!

Αυτά για σήμερα! Μη με παίρνετε στα σοβαρά, σκέψεις κάνω!